Nagrodzony Złotymi Lwami dramat Piotra Domalewskiego to bez wątpienia udany debiut, ale gdyby uznać werdykt gdyńskiego jury za pewnik, nie świadczyłoby to najlepiej o kondycji polskiego kina.

Ostatni wspólny film Krauzów ociera się o doraźną publicystykę, ale to dzieło znacznie głębsze, właściwie traktat o uniwersalnych wartościach, przy tym odważnie wpisany w poetykę kina awangardowego.