W "Obywatelu roku" pęka cienka nić, na której trzymają się ład i porządek norweskiego społeczeństwa. Doświadczająca tragedii jednostka buntuje się przeciwko prawu panującemu w (pozornie) doskonale urządzonej społeczności i egzekwuje sprawiedliwość na własną rękę w myśl zasady "oko za oko". Trochę uśmiechu, znacznie więcej smutku. Kino z Norwegii wypracowało własny styl. Czerń życia przełamywana jest gorzką ironią. "Pewien dżentelmen" Hansa Pettera Molanda to wzorcowy przykład strategii tego typu.
- 11:12
- 11:11
- 11:02
- 10:49
- 10:45
