Małgorzata Buczek

Przyjaciel nie zostawiał na polu walki, narażając własne życie wyciągał spod kul, resztkami sił niósł na własnych plecach do szpitala. Zostawał do końca, wbrew rozkazowi i rozsądkowi. Zabitego grzebał i ostatni odchodził od jego mogiły, często ze słowami „Pomszczę cię, przyjacielu”, a po wojnie brał udział w ekshumacji. Ci, którzy przeżyli okupację i Powstanie, zostali wierni swoim przyjaźniom, że tam, gdzie są one, jest wolna Polska