Andrzej Andrysiak

Andrysiak: Samospalenie, czyli faux pas [KOMENTARZ]

Andrysiak: Samospalenie, czyli faux pas [KOMENTARZ]
Ta cisza jest szokująca nawet jak na standardy naszego rozkonsumowanego społeczeństwa. Samospalenie Piotra S. winno wyprowadzić nas z równowagi, wstrząsnąć, zmusić do dyskusji, kłótni, sporów, a my milczymy.

Andrysiak: Michnik miał rację, ale przegrał. To nie jest kraj dla lewicy [KOMENTARZ]

Czym się różni lewica od prawicy? Podobno tym, że jedni robią coś dla ludzi, drudzy za ludzi. Ale którzy są którzy? W Polsce to bez znaczenia, bo tu nawet wyborcy lewicy są konserwatywni.

Andrzej Andrysiak: Zarzucacie pisowcom polityczny obłęd i paranoję, a sami myślicie tak samo

Wasz dyktator jest taki sam, czyż nie? Wszechmogący. Myśli sto lat do przodu, nigdy nie przegrywa, a jeśli już, to dlatego że sobie tak założył, ot, zrobić przystanek w drodze do wiktorii. Zarzucacie pisowcom polityczny obłęd i paranoję, a sami myślicie tak samo: wariant kremlowski.

Andrysiak: PiS się wystraszył, sitwa zostaje

Werble zagrały, zaśpiewano pieśń radości, wójtowie i burmistrzowie odetchnęli z ulgą. Jarosław Kaczyński padł. Pod naciskiem samorządowców, także z własnej partii, wycofał się z wprowadzenia wstecznej kadencyjności w samorządach. Demokracja górą. Czyżby?

Andrzej Andrysiak: Słabiutka to dyktatura, skoro się potyka o własne sznurówki

Artyści się na rządzących wypięli, prezydent Opola także, Telewizja Polska dostała po łapach, a tu wciąż wołania, że demokracja zagrożona. Przecież jest zupełnie odwrotnie.
Reklama

Andrzej Andrysiak: Przereklamowany geniusz Kaczyńskiego

Nie macie wrażenia, że to kuriozalne? Z jednej strony nierozgarnięta opozycja, z drugiej – Jarosław Kaczyński, kompletnie głuchy na głos społeczeństwa, żyjący w ideologicznej bańce, do której wepchnął go własny elektorat. Zalicza wpadkę za wpadką, bo kompletnie nie wyczuwa nastrojów społecznych. On sobie, suweren sobie.

Andrzej Andrysiak: Kraj z bulwarówki

Jarosław Kaczyński w jednym wyprzedził swoich przeciwników: pierwszy zrozumiał, że polskiej polityce nie potrzeba debaty, ścierania się poglądów, dyskusji i sporów o pryncypia, lecz tabloidyzacji. Dopiero gdy uznasz obywateli za kompletnych głupców, gdy zobaczysz w nich zdegenerowane moralnie miernoty, a nie istoty myślące, przestaniesz się odwoływać do rozumu.

Andrzej Andrysiak: A gdy w końcu odsuniecie PiS od władzy, to co? [LIST DO OPOZYCJI]

Pytam, bo słyszę, że było świetnie. I że znów może być. Trzeba tylko odsunąć Kaczyńskiego od władzy i wrócić do przeszłości. To mnie przeraża. Dalej będziemy udawać, że był to kraj najlepszy z możliwych? Mam zapomnieć o zdeformowanym rynku pracy, absurdalnie rozłożonych podatkach, zdegenerowanym wymiarze sprawiedliwości i Polsce powiatowej, którą z uporem próbowaliście odciąć od świata?

Andrzej Andrysiak: Polska w ruinie. Na wieki wieków amen

Pamiętacie te zarzuty wobec prawicy prowadzącej wojnę z rządami PO? Że oczernia i kłamie, a jej rozdęta do granic absurdu propaganda kompletnie oderwała się od rzeczywistości? Dziś role się odwróciły. Zwolennicy KOD weszli w buty politycznych przeciwników i stosują te same metody. Zero refleksji, tylko histeria.

Andrysiak: Czego nie zobaczył Komorowski

Ileż można żyć pomyślnością kraju, po 25 latach transformacji wypadałoby się cieszyć także pomyślnością własną. I młodzi, i starsi, którzy na rynku pracy mają najbardziej pod górkę, nie chcą już ogółów, tylko szczegółów. Okazało się, że są inne cywilizacyjne standardy. Weryfikacja odbyła się właśnie za rządów Platformy, partii, która do wynaturzeń rynku pracy przyczyniła się najbardziej. Nie przez działanie, ale przez zaniechanie.
Reklama

Andrysiak: Nie będzie OFE, nie będzie niczego

Ponad dwa miliony samozatrudnionych odprowadza minimalne możliwe składki emerytalne, kilkaset tysięcy Polaków jest długotrwale bezrobotnych i nie płaci nic, podobnie jak nieznana szczegółowo - ale szacowana na ponad 700 tys. - liczba pracujących na czarno. I jeszcze ok. 600–700 tys. osób pobierających minimalną pensję. Wszyscy oni odłożą na emeryturę grosze albo nic.

W tłumie łatwiej, czyli ponarzekaj na absolwenta

Póki absolwent nie wejdzie do firmy, jego pojęcie o rzeczywistości będzie mgliste. Pewnie taniej by było, gdyby posiadł piętnastoletnie doświadczenie zawodowe, ale naprawdę nie ono jest najważniejsze, by zmieniać świat.
Newsletter
Drukuj
Skopiuj link
Zgłoś błąd na stronie